એક રોજ ઢળતી સાંજે મેં આંખ બંધ કરી તો એક ચહેરો જોયો,
જેમ જેમ એ સાંજ ઢળતી ગઈ એમ એ ચહેરો ઝાખો પડતો ગયો,
કારણ કે એ ઢળતી સાંજ ’કેવલ’ ના જીવનની છેલ્લી સાંજ હતી.........
[તારીખ ૨૨-૨-૨૦૧૨]
I Dedicate This Shayri For My Special One Who leave Me Alone...
Copyright©Keval Nagaria(યાદ)
Design by Keval Nagaria